Vrijwilligster en energiebundel Marjo op het Kerkraadse Vroenhof is ‘Wow’.
Marjo Abrahams schatert het uit. De hele gang van het verzorgingscomplex Vroenhof in Kerkrade kan haar beslist horen. Ze hield van zingen, zo had ze verteld. Ja, dat snapte deze verslaggever die tegenover haar zat 'Frans Theunisz?' ook.
Maar: ‘Ik hou ook van het nummer Paranoïd van rockgroep Black Sabbath.” Als Marjo de open mond van de redacteur ziet, schatert ze het uit.
Zingen geeft haar energie. dat is duidelijk. Ze doet in december mee als vrijwilligster bij de Kerst- en muziekbingo op Vroenhof. Graag zelfs. Black Sabbath zal ze dan niet zingen, want er zitten wat oudere mensen in de zaal, zegt de bijna zestigjarige, goedlachse Marjo. ‘Ik zing dan wel wat andere mensen leuk vinden.’
Energiebundel
Marjo is een energiebundel. Ze straalt als ze over haar vrijwilligerswerk praat op de Vroenhof van Levanto. In het complex zitten mensen met psychische en/of lichamelijke problemen. ‘Soms vraagt een vriendin aan mij of ik het aankan. Ja, het is af en toe hard werken, maar vroeger zou ik in de paniekstand staan als het druk werd. Maar nu heb ik zoiets van: iedereen wacht op zijn beurt. Iedereen komt dan ook aan de beurt.’ Je moet je grens aangeven, vindt ze. En dan wordt alles zen. Ze geniet van haar werk op de verzorgingsflat. Meestal werkt ze ’s morgens. Het ontbijt wordt klaar gezet. Of ze helpt een client bij het uitsorteren van de winter- en zomerkleren. Kienen, een bordspel dat een beetje lijkt op bingo, doet ze ook met een bewoner. ‘Dat is een heel leuk spel. En het fijne is dat hij zich niet meer zo alleen voelt’, aldus Marjo.
Met de bus
De vrijwilligster is inmiddels twee jaar op Vroenhof. Twee dagdelen werkt ze er, op een woensdag- en donderdagmorgen. Zelf woont Marjo in Heerlen. Toen een toenmalige leidinggevende van Levanto vroeg of ze niet als vrijwilligers af en toe op Vroenhof zou willen werken, zei ze spontaan ja. Sindsdien pakt Marjo de bus naar het verderop gelegen Kerkrade.
Dan dacht ik: Wow!
Op Vroenhof zit van alles; van jong tot oud. ‘Die mensen hebben bepaalde beperkingen. Maar ze vinden het heerlijk als je aandacht geeft. Ze zijn dankbaar. En ook de collega’s zijn super. Als er een Dag van de Zorg is, vraagt het personeel aan me of ik al iets heb gehad. Als dat niet zo is, krijg ik ook een presentje van ze. Of de directeur of manager geeft me een cadeau met Kerst. Dan heb ik iets van: Wow!’. De vrijwilligster geniet als ze over Vroenhof vertelt: ‘Ik krijg daar energie van. Als ik thuis wat te veel met zijn hoofd bezig ben, kom ik hier op andere gedachten.’
Wat is nou zo leuk om vrijwilliger te zijn?
Nou, het is heel simpel, verklaart de Heerlense: ‘Het belangrijkste is het menselijke contact. Dat maakt het zo leuk. Ik kan een luisterend oor zijn voor sommigen. Dan maak ik de dag toch een beetje vriendelijker voor ze.’
Dit interview is afgenomen en geschreven door Walter Devenijns, vrijwilliger bij LEVANTOgroep vrijwilligers.
Levanto Vrijwilligers zoekt nog vrijwillige maatjes voor eenzame medemensen met een psychische kwetsbaarheid die nu nog op de wachtlijst staan. Ook bij jou in de buurt. Interesse of nieuwsgierig geworden door het verhaal Marjo? Neem dan een kijkje op: www.levantogroep.nl/vrijwilligers of klik op de blauwe button ‘ik wil vrijwilliger worden” op de website www.levantogroep.nl